week 13

Week 13
Zondag 4-5-2014
Vandaag heb ik niet zo veel gedaan.
Ik wilde gaan wassen maar het was zo veel dat ik er echt geen zin in had. Dus ik had mijn was naar de buurvrouw gebracht en die wilde het tegen een kleine vergoeding wel wassen. Dus dat had ik meteen laten doen. Verder zijn we nu alle foto’s van iedereen aan het verzamelen. En heb ik nog wat gezelschap spelletjes gespeeld.

Maandag 5-5-2014
Vandaag laatste stage dag alweer.
Ruud en Elise hadden vanuit Nederland stuwbanden meegenomen. Want hier in het ziekenhuis gebruiken ze afgeknipte infuus lijnen of een handschoen. Wat minder goed werkt en omdat je bij donkeren mensen de aders al moeilijker kan vinden wilden we de stuwbanden aan het ziekenhuis geven.
Eerste wist de directeur niet zo goed wat hij er mee moest doen. Maar toen we het uitlegde waar het voor was wel en hij was er ook erg blij mee.
Daarna stonden we op de wondafdeling. Ik heb veel wonden gezien en meegeholpen met de verzorging er van. Omdat het maandag was werden vandaag alle wonden verzorgd. Een wond is me nog goed bij gebleven. Ik zal jullie de details besparen. Maar 1 teen was al afgestorven en dan andere teen was goed op weg om af te sterven.

Dinsdag 6-5-2014
Weeshuis
De ouders van Evelien en Marjon waren nu al een paar dagen in Ghana en die hadden koffers met kleren die Sanne en Ylse verzameld hadden meegenomen. Vandaag zijn we naar het weeshuis geweest om deze uit te delen. We zijn vandaag naar een ander weeshuis gegaan als dat we al geweest waren. Omdat die na ons gevoel al genoeg hadden. Het weeshuis waar we heen gingen stond ergens afgelegen in Kpando. Dit was bij een schooltje waar de kinderen aan het spelen waren. Na een korte rondleiding hadden we de kleren gegeven. Hier waren ze erg blij mee. De eigenaar wilde ons graag de slaapkamers laten zien. Maar die is aan de andere kant van kpando. Dus weer terug in de taxi. Ze waren hier een nieuw huis aan het bouwen maar de kinderen sliepen er al wel. Het was nog niet af maar er stonden muren en een dak en dat was het.
De slaapkamers van de kinderen waren erg groot. En ze sliepen in een stapelbed. Maar sommige hadden geen matras. Dus die sliepen om een houtplank. Lijkt me niet erg fijn liggen eerlijk gezegd. Toen iemand vroeg wanneer het huis af was antwoordde de eigenaar als we weer geld hebben. Het geld is nu op en als ze weer geld hebben bouwen ze weer veder. Echt iets typisch Ghanees. Er staan hier veel onafgebouwde huizen.
S’ avonds werden we getrakteerd op een etentje door een van de ouders. We gingen naar het skyplus hotel en hebben onze buikjes heerlijk vol gegeten.

Woensdag 7-5-2014
Weer lekker zwemmen.
Vandaag hebben we heerlijk gezwommen bij het skyplus hotel.
Ondanks dat de zon niet scheen en we regen hadden gehad was het toch nog een leuke dag.
Vandaag kregen we ook te horen dat de stuwbanden goed werkte 

Donderdag 8-5-2014
Pottenbakkerij
Via een omweg zijn we vandaag naar de pottenbakkerij geweest. We zeiden tegen de taxichauffeur dat we naar een pottenbakkerij wilde gaan en hij zei dat hij de weg wist. Maar we kwamen uit bij een haven.
Op een of andere manier verstond de taxichauffeur dat we daar heen wilde. De haven stelde niet zo veel voor. Er wordt daar allen vis gevangen en verkocht. De mensen die bij de haven wonen zijn nog armer dan hier in Golokuati. Wat ik eigenlijk best raar vind want, hier hebben ze vis die ze weer kunnen verkopen en hier is meer akkerbouw. Maar goed nu echt naar de pottenbakkerij. Die we nooit hadden gevonden als we de weg niet hadden gevraagd. De pottenbakkerij stond in een doodlopende straat waar je met de auto niet kon komen. Het was een klein winkeltje met allemaal handgemaakte spullen. Ook veel spullen die je terug ziet in de wereldwinkel. Hier heb ik natuurlijk ook iets gekocht.

Vrijdag 9-5-2014
Watertank aan de dovenschool.
Vandaag zijn Mieke en ik naar Hohoe gegaan om een watertank met een kraan aan de dovenschool te geven.
Omdat ze ver moeten lopen voor 1 glaasje water. De tank hadden we snel gevonden. De kraan moesten we aan de overkant van de weg kopen. Dit ging allemaal erg snel. We moesten nu allen nog een loodgieter bellen die de kraan op de watertank kon zetten. En wat we nog niet hadden bedacht was van hoe krijgen we de watertank naar de dovenschool. Tot dat daar op een gegeven moment een Nederlander met een pick-up stopte en vroeg waar de watertanks heen moesten. Ook kon hij de kraan op de watertanks monteren. Wat willen we nog meer! Dit was ideaal. Toen we aankwamen op de dovenschool werden we warm ontvangen. Het hoofd was er niet maar de zuster die daar ook veel te zeggen had wel. Die was erg blij en zei elke keer ‘god bless you’.
We gaan maandag terug en dan nemen we ook veel zakken rijst mee. Het hoofd is er dan ook en we zijn benieuwd wat die er van vind. Het was erg leuk om te zien hoe blij ze waren. S ‘avonds zijn we nog een keer met ze allen uit eten geweest. Omdat dit de laatste avond is dat we bij elkaar zijn. Want morgen vertrekken de jongens op rondreis en maandag gaan de meiden naar huis. Ik blijf nog 1 week in Golokuati tot dat ons pap en mam hier zijn. Jullie zullen wel denken 1 week helemaal alleen. Maar het is hier zo veilig en ik vindt het wel fijn om even alleen te zijn. Voor avond eten word gezorgd  Dus dat gaat helemaal goed komen.