week 3

Week 3 en alweer een week voorbij.
24-02-2014 dag 16
Verjaardag van een huisgenootje
Vandaag was een huisgenoot jarig.
Dit konden we niet zomaar voorbij laten gaan. Zondagavond hebben we dat al een beetje gevierd en maandag waren we vrij van stage. We hadden slingers en ballonnen opgehangen.
Vlak bij ons is een soort peuterspeelzaal. Het was niet mij beste idee om daar ballonnen aan de kinderen te geven. Voor dat ik het wist kwamen de kinderen naar ons huis om ballonnen te vragen. Die hebben we weggestuurd en ik heb er meteen van geleerd dat je niet zomaar spullen weg moet geven. Want voor je het weet heb je heel het dorp op je stoep staan.
s’ Avond kreeg ik last van een kriebelhoest en kon ik niet slapen. En het onweerde ook.
Ik ben samen met 2 huisgenootjes uit bed gegaan en naar de onweer gekeken.
Dit was super mooi om te zien. Want als het donker is dan is echt alles donker. Ze kennen hier geen straat verlichting. En als er dan een flits komt zie je alles weer.

25-02-2014 dag 17
Korte stage dag
Vandaag had ik stage. Mijn kriebelhoest was nog steeds niet over. Het was echt zo’n droge hoest. Ik ben toch naar stage gegaan. En daar bleef ik maar hoesten en toen besloot de arts om mij naar huis te sturen. Wat ik natuurlijk ook begreep. Heb je van alles aan medicatie meegenomen behalve iets voor een kriebelhoest. Maar daar wist de arts bij mij op stage wel raad mee. Ik kreeg een hoestdrankje mee naar huis. Als je vindt dat hoest drankjes in Nederland vies zijn dan moet je ze in Ghana maar een keer proeven. Die zij echt vies. Maar werken goed. Na een dag had ik al bijna nergens last meer van.


26-02-2014 dag 18
Een vervelende ervaring
Omdat Mieke niet zo fit was besloot zij om thuis te blijven. Ik had besloten om wel naar stage te gaan. Met de rest van de groep heen, (dan zullen ze mij als eerste afzetten) en met de vaste chauffeur vanuit het ziekenhuis terug. Ik dacht dat er niks fout kon gaan. Stage lopen was niet veel spannend aan. Eigenlijk heb ik weer niks gedaan. Ik heb mezelf maar vermaak door de kinderen bezig te houden. Daarna hadden ze overleg en dat gebeurde buiten. Niemand bleef achter bij de patiënten. We begonnen eerst met bidden. En daarna ben ik naar huis gegaan omdat alles In Ewe gesproken werd (Ewe is de taal die ze hier spreken), en daar versta ik niks van. Ik moest even wachten op de chauffeur. Toen die er was zei die niet zo veel en we gingen.
Hij bracht mij naar een taxiplaats en gaf me 2 Cedi. En ik moest maar zien hoe ik thuis kwam, omdat hij geen zin had om voor 1 persoon naar Golokuati te rijden en hij reed aan. Daar stond ik dan…. In m’n eentje voor een grote taxiplaats vol met jongens. Ik was op dat moment best bang en ik probeerde naar me huisgenootjes te bellen. Maar helaas ik had geen bereik. Ik pakte de eerst taxi die ik zag en ben ingestapt.
Ik wist dat ik werd afgezet maar dat maakte me op dat moment niet uit. Ik was blij dat ik thuis was.
Daarna ben ik meteen naar Peter gelopen en heb mijn verhaal uitgelegd. Die zei dat we samen naar stage gingen om met het hoofd te praten. Want hij vond niet niet kunnen.


27-02-2014 dag 19
Op naar het hoofd van stage
Omdat Ik het niet echt naar mijn zin heb op stage en dat ik het idee heb dat ik daar niets kan doen zijn we naar de directeur gegaan. Ook naar aanleiding van wat er gisteren was gebeurd. We kwamen daar binnen en het hoofd zat met zijn voeten op tafel tv te kijken.
Ik vertelde eerst wat er gisteren was gebeurd en daar schrok hij van. En zei dat het nooit meer ging gebeuren. Daarna zeiden we dat we vaak op een stoel zitten en niks doen als we stage lopen en dat we dat jammer vinden. Hij ging met ons mee naar de afdeling om te kijken. Toen we binnen kwamen, zaten de zusters op een stoel. Toen ze het hoofd zagen sprongen ze overeind en ging van alles doen. Het hoofd vroeg aan iedereen wat ze aan het doen waren en zei tegen dat sommige zusters een beetje lui waren.
Toen we terug gingen naar het kantoor vroeg ik wat hij van ons verwacht.
Hij zei dat hij de zusters zelf zo goed mogelijk had opgeleid en dat hij van ons verwacht, dat wanneer wij fouten zien, of we hun wilde verbeteren.
En naar mijn idee kan er wel wat verbeterd worden. Dus ik heb weer zin om maandag stage te lopen.
Nu ga ik lekker pannenkoeken eten
Ik wens iedereen alvast een fijne carnaval