week 5 en 6

het heeft even gebeurt maar hier is dan me reisverslag. Ik had problemen met internet
Ik heb de knop door gehakt bij me stage . En ben deze week begonnen op een andere ziekenhuis en op de dovenschool


10-03- 2014 dag 30 maandag
Rustige dag
Omdat mij buikje vandaag een beetje vervelend deed heb ik besloten om thuis te blijven van stage.
Maar Mieke was al voor 12.00 uur thuis van stage. Want ze moest ramen gaan wassen en alle nachtkastjes. Maar doorvoor komen wij niet.
‘s Avonds kwam Mawutor langs, onze Ghanese begeleider om met ons te praten over stage.
Wij wilden graag naar het andere ziekenhuis st. Margret waar de rest ook stage loopt en dan 1 dag in de week naar de dovenschool. En als we het daar goed naar onze zin hebben kunnen we daar ook meer dagen in de week terecht.
We besloten om morgen samen met Mawutor naar stage te gaan.


11-03-2014 dag 31 dinsdag
Stage gesprek
We gingen eerst naar het St. Margret ziekenhuis om daar te kijken of we daar terecht kunnen.
Maar de baas van het ziekenhuis was er niet. Daarna zijn we doorgereden naar ons ziekenhuis waar we ongeveer 75 minuten hebben gepraat. En daarna afscheid genomen van de collega’s en de baas.
Daarna kwam Mawutor met het idee om eten te koken voor ons.
Dus we zijn naar de markt gegaan en hebben boodschappen gedaan.
Toen we thuis kwamen deed de stroom het niet meer.
We aten rijst met vis en een pittig sausje. Ik vond het sausje iets te pittig maar Mawutor zei dat ze het normaal veel pittiger maakt.

12-03-2014 dag 32 woensdag
Op naar de dovenschool
Vandaag gingen Mieke, Mawutor en ik naar de dovenschool om daar afspraken te maken.
Hier vonden ze alles goed en we mogen daar 1 dag in de week stage lopen.
We moeten s’ ochtends eerst de wonden verzorgen van de kinderen en daarna kunnen we meekijken in de les.
We willen daar voorlichting gaan geven. Maar we weten nog niet waarover daar houden we ons de komende tijd mee bezig.
Een tante van Mawutor ligt in het ziekenhuis die vlak bij de dovenschool staat. Ze vroeg of we mee wilde op bezoek. Natuurlijk wilde we dat maar ik moest eerst even naar de wc.
Nou dat was wat. Mawutor had 3 keer gevraagd of ik alleen moest plassen. Ja dat moest ik.
Mawutor zei in dat gebouw links kan je naar de wc. Nou wc kan je het echt niet noemen. Er stond 4 gemetselde muren zonder dak met een ingang. Op de grond lagen allemaal tegels en links in de muur zat een klein gaatje.
Zodat alles weg kan lopen.
Daarna wilde Mawutor nog even langs de kapper dus Mieke en ik dachten we gaan wel even mee.
Nou het was niet een echte kapperszaak. Er stond een stoel en een spiegel en posters. En meer was het ook niet. Daarna wilde we gaan pinnen. Bij mij was het geen probleem maar bij Mieke wel.
Haar pin pas deed het niet. Er kwam iemand van de bank ons helpen maar daar lukte het ook niet bij.
We mochten bij de bank naar binnen maar ze wisten niet wat er aan de hand was. Binnen in de bank liepen allerlei bewaking rond en er zaten nog echt mensen achter glas.
Uiteindelijk bleek dat Mieke haar pas niet op wereldwijd had gezet. Dat had ze wel gedaan, maar dat was niet doorgekomen.
De stroom doet het nog steeds niet. En we hebben zonder stroom ook geen stromend water.
Later in de avond begon het heel hard te regen. Dus we hebben met z’n alle een bikini en zwembroek aangedaan en zijn gaan douchen in de regen.
Dit was wel leuk om te doen.



13-03-2014 dag 33 donderdag
’s Ochtends deed de stroom het nog steeds niet.
We mochten naar een school om onze spullen op te laden. We mochten onze spullen in een computerlokaal opladen. Maar hier werd ook nog les gegeven. Dus ik had meteen gezien hoe ze daar les geven.
Als iemand het antwoord wist stak die netjes zijn of haar vinger op en als de leraar je dan een beurt gaf moest je gaan staan en als je dan een goed antwoord gaf klapte heel de klas en mocht je weer gaan zitten.
Toen we terug kwamen van de school om onze spullen op te laden bleek dat we weer stroom hadden.
Maar goed het was leuk om te zien hoe ze les gaven.
In de middag ben ik mee geweest om boodschappen te doen.
Ik was blij dat we weer stroom hadden maar de lamp in de slaapkamer was kapot gegaan.
Nu gaan we lekker pannenkoeken eten
En ik heb een pot chocolade pasta gekocht.
Veder moet je hier creatief zijn met wat je allemaal op je brood kan doen. We hebben nu:
Zelfgemaakte pindakaas, echte honing en dan sinds vandaag chocolade pasta.

Allen op dit moment zitten er grote spinnen op de badkamer. De spinnen zijn net zo groot als me middelvinger en dan heb ik allen nog maar het lichaam meegeteld 

22.00 uur gaan 5 meiden naar het noorden.
Mieke, ik en de jongens zijn thuisgebleven omdat wij tijdens onze rondreis daar heen gaan

14-03-2014 dag 34 vrijdag
Over vandaag valt niet veel te zeggen. We hebben een rustige dag gehad.
Ik heb me was gedaan. En ben nu een mandje van plastic aan het knutselen. We drinken hier namelijk water uit enkele plastic zakjes. En van die zakjes ben ik nu een mandje aan het maken.
We gingen langs de weg eten halen. Het zag er goed uit en het smaakte ook goed.
Helaas vond mijn buik dat ‘s avonds niet. Ik denk dat het eten iets te gekruid was en ik daarvan last heb gekregen.

15-03-2014 dag 35 zaterdag
Vandaag gingen de jongens een berg beklimmen. We hadden gehoord dat het een zware toch zou worden. Dus we lieten de jongens eerst gaan en als hun het niet zo zwaar vonden ga ik een andere keer daarheen.
Nu waren alleen Mieke en ik nog thuis. Dit was wel fijn even rust in huis.
Ik heb me maandje afgemaakt.

16-03-2014 dag 36 zondag
Vandaag zijn Dirk en ik naar de kerk gegaan.
Het was een gezellige mis. En heb zo wat heel de mis een kindje op mijn schoot gehad.
Na de mis moesten Dirk en ik naar voren komen om onszelf voor te stellen en te zeggen wat we kwamen doen. We kregen een applaus van iedereen die in de kerk was en ze vonden dat we goed bezig waren.
‘s Middags zijn we naar de Volta Rivier geweest om te kijken wat daar te doen was.
Het is daar veel armer dan waar wij zitten. Dit was te zien aan de huizen en aan de kleding.
Veder was er niet veel te zien bij de rivier. Ze waren al klaar met vissen.
Vandaag is 3 keer de stroom er afgeweest.


17-03-2014 dag 37 maandag
Op naar een nieuwe stage plaats.
Vandaag had ik mijn eerste stage dag in het Margret ziekenhuis. Dit is een groot ziekenhuis en hier lopen de rest van mijn huisgenootjes ook stage. Vandaag stond ik samen met Lukas op O.P.D .
Hier komen allen patiënten eerst naar toe voordat ze naar de huisarts gaan. Ik moest ze registreren in een boek en het gewicht noteren. Lukas schreef de bloeddruk, temperatuur en de klachten op.
Wel geteld kwamen er op die dag 136 patiënten binnen.
Ik moest de naam, woonplaats, leeftijd, man/vrouw noteren. Het enige nadeel is dat ze hier meerder namen hebben. Ze hebben een gewonen naam, een naam die te maken heeft op welke dag je bent geboren, een westerse naam en dan ook nog een achternaam.
Dus daar was ik wel even mee bezig, maar dat is niet erg.
In de avond hebben we weer kip met rijst gegeten . Dit eten we nu al 4 dagen want we hadden geen zin om te koken dus hebben het elke keer afgehaald.
In de avond kwamen de meiden terug van safari. Nou echt safari was het niet . Ze hebben alleen maar 6 olifanten gezien, zwijnen en een paar apen en dat was alles.

18-03-2014 dag 36 dinsdag
Stage op de public Health. Oftewel, consultatiebureau.
Alle kinderen tot hun 5e levensjaar worden maandelijks gewogen in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis krijgen ze ook voorlichting en advies.
Het wegen ging op een aparte manier. Er hing een soort weegschaal die ze in de kraamzorg ook gebruiken maar dan groter en boven de deur met een haak aan de onderkant. Iedereen heeft een eigen doek bij waar de baby/het kind in kan gaan zitten en dan word die aan de haak gehangen en zo worden ze gewogen.
Daarna ben ik gaan kijken bij de inentingen. Dit werd buiten onder een boom gedaan. Er stond een koelbox bij. En daarin zaten koelelementen in. Dus als je vroeg kwam werd de vloeistof koud ingespoten en als je later op de middag kwam had je lauw vloeistof.
Ook werden er oorbellen gezet door de verpleegkundige. Er was een baby die 2 weken oud was en die kreeg al oorbellen. Want ze vinden dat oorbellen bij meisje horen. Anders ben je niet echt een meisje.
Ook sprak ik met een moeder die nog maar 16 was en zij had een baby van 4 maanden oud. Dat is hier heel normaal. De verpleegkundige zei tegen mij dat ze vaak moeders zagen die 12 jaar waren.
Dinsdag avond eten we een Hollandse pot .
Jams (een soort aardappel) met vissticks en doperwten uit blik. Dit hadden de meiden meegenomen uit Accra, de hoofdstad. Want nergens anders kennen ze vissticks.
Ik ben op tijd naar bed gegaan want morgen gaat mijn wekker al om 5.00 uur.
Want we moeten rond 6.30u beginnen op de dovenschool.

19-03-2014 dag 37 woensdag
Dovenschool 1ste stage dag daar.
Vandaag was ik vroeg op om naar de dovenschool te gaan.
We kwamen daar rond half 7 aan en er werd al gewerkt. Iedereen was aan het opruimen/ vegen.
Iemand wees ons de weg naar het hoofd. Het hoofd stelde ons aan iedereen voor en we kregen een rondleiding.
Vorig jaar zijn er ook studenten geweest en die hebben een EHBO post opgericht. Want op de dovenschool wonen 300 kinderen en er is geen verpleegkundig of verzorgende in de buurt.
Als ze iets hebben gaan ze naar de huismoeder en die kijken want ze kunnen.
Daarna kregen Mieke en ik onze eigen ruimte en er werd een doos voor ons gezet. Dit zijn de spullen die andere studenten voor ons hebben achtergelaten. Dus we begonnen met uitladen en kijken want we hebben. Nou dat was niet veel. Veel gaasjes maar de meeste waren goed tot 2012. En 3 verbandjes, 2 mitella´s, scrub betadine, 1 thermometer maar die was kapot en een 1 potje alcohol. Dat was het.
Al snel kwamen er kinderen. Maar het is best moeilijk communiceren. Omdat wij nog geen gebaren taal kennen en de meeste kunnen geen Engels lezen of schrijven. Ik ben opzoek gegaan naar een leraar en die heeft ons geholpen totdat hij les moest geven. Daarna was er een jongen bij ons gebleven die wel Engels kon lezen en schrijven. Dus als wij iets wilde vragen, schreven wij het op en de jongen kon het dan in gebarentaal vertalen. Als we even niks te doen hadden leerde hij ons een paar woordjes in gebaren taal.
We hebben veel wondjes gezien. Maar ook veel ouden wondjes die al aan het genezen zijn. Maar ze wilde toch graag dat we keken. Op een gegeven moment kwam er een jongetje naar ons toe die had een lelijk wond op zijn oor. Dat kwam omdat iemand hem gebeten had.
Daarna kwam er andere jongen naar ons. Ik vroeg in gebarentaal wat er was maar hij keek me niet aan.
Hij bleef allen maar stil staan en deed niks. Als je hem aan wilde kijken keek hij snel weg.
Dus ik had geen idee wat er aan de hand was en had er het hoofd bijgehaald.
Die zei geeft hem maar paracetamol. Want we weten nooit wat hij heeft want hij is namelijk slecht zien , doof een heeft een laag niveau. Ik vroeg of ze dat vaker deden. Ze antwoordde heel vast: ja. Want ze weten niet wat hij heeft en in het ziekenhuis willen ze hem niet helpen.
Er willen namelijk weinig mensen een dove of gehandicapte helpen. Omdat ze het zien als een fout van god.
Daar schrok ik best van.
Daarna was onze werktijd om en wilde naar huis gaan.
We liepen naar een taxiplaats dachten we. Maar daar repareren ze taxi’s.
Maar als we even wachten was er een auto bijna klaar en die wilde ons wel naar huis brengen.
Toen we vroegen hoeveel het koste vroeg de chauffeur er 10x zo veel dan de normale prijs.
Dus dat deden we niet en we zijn verder gelopen.
We waren nog geen 3 minuten aan het lopen toen er een taxi stopte en ons naar een taxi plaat wilde brengen.
Dus wij instappen en we werden naar een taxi gebracht. Eenmaal daar stonden allerlei trotro’s en taxi’s klaar.
We liepen naar het gezamenlijk punt en zeiden dat we naar Golokuati wilde. We waren net op tijd, er was nog plaats voor 1 persoon . Maar ja, wij zijn met z’n 2e. Maar even goed schuiven met z’n allen en het moest passen.
Nou het paste maar het zat niet erg fijn. We zaten met ze 14 in een busje waar normaal 12 mensen in zitten.
Ik was ook blij dat we thuis waren. Het was een leuke leerzame dag.